Sophia (Robin solo) - Oct. 29 '10: Botanique (Rotonde), Brussels (BE)

Set list
So slow
Something
If only
Ship in the sand
Is it any wonder
Swept back
Every day
If a change is gonna come (cut)
The River Song
If a change is gonna come
Within without
Bastards
The sea
Directionless
Desert Song no. 2
I left you
Oh my love
Holidays are nice
Another trauma
Jealous guy


Review 1
Quand j’y pense, Sophia a vraiment agi comme un passeur pour moi. C’est grâce à lui que le principe de type tout seul à sa guitare peut être une source d’émotion intarissable. J’ai beau l’avoir un peu perdu de vue, avoir laissé passer un album ou l’autre (Technology Won’t Save Us), j’ai beau avoir découvert des alcools plus forts (disons, Shearwater ou Gravenhurst), il reste toujours des traces de cet attachement ancien.
Donc quand on apprend qu’il y aura un "Sophia At Home" à la Rotonde, on sait qu’il est temps de réserver des tickets, Robin Proper-Shepperd ayant une solide base d’amateurs dans son pays d’adoption.
Chemise noire, pantalon noir, chaussures blanches, la tenue de scène ne change décidément pas. Aucune première partie, ce qui est la constante de cette semaine de concert. Il éteint alors l’enregistreur à bandes qui jouait jusque là. Donc il existe sur bande une compilation de morceaux de Fleet Foxes, Band Of Horses, Blonde Redhead, The National ou Arcade Fire (ce que je mettrais sur une compile si j’en faisais).
Le ton est vite donné. Ce sera purement acoustique, avec un minimum de distorsion, dans une Rotonde qui est là pour partager un moment, remplie d’amateurs qui lui doivent sans doute tant.
Sans surprise, on retrouve des versions dépouillées et un album comme The Perfect Circle y passera presque en intégralité. Impossible de vous donner la setlist, tant ils sont nombreux les morceaux sur deux heures. Je me surprends aussi à connaitre presque toutes ces vignettes désolées, souvent pleines d’auto-appitoiement mais qui sont marquées au fer rouge dans un coin de ma mémoire. La sincérité suite, la vérité semble sortir de cette guitare malmenée.
Qui protestera en cassant une corde. Remplacée en direct, ce qui est un vrai contretemps, mais sert à encore augmenter la connivence entre nous et lui. Evidemment, on ne se refait pas, il y aura plein de plaintes sur lui-même, de morceaux interrompus brusquement parce que l’accordage foire, des excuses à rallonge et pas de rappels "parce qu’il ne le mérite pas ce soir". On pourra donc se quitter juste après un Jealous Guy qui lui va visiblement bien.
Plus près d’un artiste, de ses démons, de sa voix et de sa guitare, c’est difficile à trouver. Sophia était hier soir à la maison. Chez lui. Chez nous.
Marc, 30/10/2010, mescritiques.be

Review 2
Dichter bij Robin Proper-Sheppard dan tijdens zijn huidige solotournee zal je als toeschouwer wellicht moeilijk geraken. Of het moet zijn dat je fotograaf én superfan bent, we zeggen maar iets. Na als zanger van Sophia vijftien jaar lang telkens méér muzikanten op het podium te hebben gezet, keert Proper-Sheppard met deze akoestische optredens terug naar zijn muzikale bron.
‘Een unieke en absoluut voor herhaling vatbare ervaring’, besloten we na afloop van het Mechelse ‘At home with Sophia’-concert in het voorjaar. En dus verwachtten we ons vrijdag in een uitverkochte Rotonde aan meer van hetzelfde, om het een beetje oneerbiedig uit te drukken. Dat draaide evenwel ietwat anders uit, want ook talenten als Proper-Sheppard hebben af en toe een offday…
Charismatische Robin excuseerde zich bij aanvang van het optreden al meteen voor het lange wachten, en ook voor de minder doorleefde versies van prachtsongs als ‘So slow’ en ‘Sometimes’ had de man een (plausibele?) verklaring klaar. Hij vertelde namelijk dat hij sinds kort de liefde teruggevonden heeft in zijn leven, en dat gaat blijkbaar niet steeds samen met het geloofwaardig vertolken van weemoedige of treurige nummers. Overdrijven willen we dit echter nu ook weer niet, want getuige expressief gebrachte pareltjes als ‘Ship in the sand’ en ‘Swept back’ bleef er nog altijd voldoende fraais over om van te genieten.
Proper-Sheppard staat ook genoegzaam bekend als een zelfkritisch, nogal perfectionistisch ingesteld artiest. Toen hij bij het begin van het felle ‘If a change is gonna come’ niet direct de juiste toonaard vond, liet hij dat nummer voorlopig vallen en zette ‘The river song’ in. Waarbij het noodlot pas echt toesloeg in de vorm van een gebroken gitaarsnaar, met een daar onvermijdelijk aan gekoppelde onderbreking van het concert tot gevolg. Zanger én publiek lieten het echter niet aan hun hart komen en zo kregen we alsnog gloedvolle versies van beide songs te horen.
Toch was er ook bij Robin zelf iets geknakt nu, hij voelde er zich duidelijk niet zo goed bij dat dit hem uitgerekend in zijn ‘tweede thuisland’ overkwam. Tijdens het tweede deel van de show riep hij herhaaldelijk de hulp van de fans in de zaal in om zijn verdere setlist te bepalen. Dat leidde tot enkele mooie momenten, waaronder ‘Bastards’, ‘The sea’ en ‘I left you’. Ook radiohit ‘Oh my love’ kwam nog aan bod, en als afsluiter koos de Engelse singer-songwriter ditmaal voor de John Lennon-cover ‘Jealous guy’. Bissen deed hij bewust niet, maar hij bedankte zijn trouwe aanhang wel uitdrukkelijk om tot het einde te zijn gebleven…
Jan Vael, 5/11/2010, darkentries.be




Photos by Belgobreizh
















Photos by Johan Bauwens (indiestyle.be)